نقش واسطه ای مشکلات تنظیم هیجان در رابطه ناگویی خُلقی با رفتارهای خوردن آشفته در بین دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی

زمینه و هدف: مشکلات تنظیم هیجان، خوردن آشفته را پیش بینی می کند، اما اینکه چگونه مشکلات تنظیم هیجان منجر به خوردن آشفته می شود، سؤالی است که بی جواب مانده است. در این پژوهش، نقش ناگویی خُلقی و مشکلات تنظیم هیجان در پیش بینی رفتارهای خوردن آشفته در میان دانشجویان بررسی شد. روش بررسی: این پژوهش به روش توصیفی از نوع همبستگی بر روی 264 نفر از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند، انجام گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه های ناگویی خُلقی تورنتو (toronto)، آزمون بازخورد خوردن و پرسشنامه تنظیم هیجان شناختی جمع آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام صورت گرفت. سطح معنی داری، 01/0p< در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین مشکلات تنظیم هیجان، ناگویی خُلقی و خوردن آشفته، همبستگی معنی داری وجود دارد (01/0p<). نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد ناگویی خُلقی و مشکلات تنظیم هیجان، به طور معنی داری رفتارهای خوردن آشفته را پیش بینی می کنند (01/0p<)، و مشکلات تنظیم هیجان در رابطه بین ناگویی خُلقی و رفتارهای خوردن آشفته، نقش واسطه ای دارد (05/0p<). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر حاکی از اهمیت مشکلات تنظیم هیجان و ناگویی خُلقی در پیش بینی رفتارهای خوردن آشفته بوده و این عوامل می توانند میزان بالایی از واریانس رفتارهای خوردن آشفته را تبیین کنند.